Yaşadığımız dünyada herkes kendi hesabını kitabını yapıp kendi stratejilerini geliştirip yoluna devam etmekte..

Bir bütün olarak gördüğümüz ve büyükler dediklerimizin nemalandığı bir süpergüç ve o gücün ezdiği alternatifler..

Önce inandırıyorlar kurdukları pembe dünyaya.. Sonrada öyle bir anda gerçek yüzlerini gösteriyorlar ki, şok oluyoruz.. Bir anda, ansızın, bir gece habersizce çıkıveriyor haçlı zihniyeti karşımıza.. Hani masumdular, hani medeniydiler, hani devir değişmişti, hani bu devirde olmazdı, hani internet çağıydı... hani nerde adalet, nerede insan hakları, nerede demokrasi..

kurulmuş bir sistem ve düzen ayakta kalabilmek için önce kendini olabildiğince şirin masum ve düşünceli olarak beyinlere giriyor.. ve eğer bir gün o sistemin menfaatlarine ters isen karşı koyuyor ve direniyor isen o şirincicik maske düşüveryor ve gerçek yüzü ile karşı karşıya kalıveriyorsun..

Artık darbeler bitti.. tekrar 1960 darbesi 1980 darbesi olmaz.. diye kendi kendimize avuturken, ergenekon içeriye tıkıldı olmaz artık böyle derin yapılanma diye kandırırken kendimizi belki şu an şimdi bir yerlerde yeni bir darbe için düğmeler basılıyor.. asla bilemediğimiz görmediğimiz derin yapılanmalar RAP RAP diye sessiz sedasız yol oluyor.. kimbilir.. ama birilerinin beslediği uşakları bizlere yine tvlerde medyada gazetelerde dizilerde filimlerde o pembe seneryoyu okumakla meşgul.. ateşimizi almakla meşguller, bizlere ninni söylemekle meşguller.. uykuya yatırmakla uyutmakla, gaflete düşürtmekle meşguller..

Bazen ekonomizi güçlendirip rahatlık ferahlık ve zenginlikle uyutmayı deniyorlar, bazen krizden krize koşturup dünya sıkıntı ve meşakketi ile uğraştırarak ayakta uyutuyorlar.. planlar seneryolar yazılmış.. onlar kendi seneryolarını yazıp uyutmak için çırpınırken, Allah'ta seneryolarını başlarına çalacak yollar açmakta inanlara..

Uyanıp tekrar bakmak gerek çevremizde uçuşan ninni seslerinin çıktığı taraflara...

Bir rüyada mıyız yoksa gerçek mi diye arada cimcik atmak lazım kendi kendimize..