Bir gün şeytan, üzgün ve ümitsiz bir halde giderken bir kocakarı onu bu halde gördü ve sordu:
"Ne oldu sana, neden böyle mahzunsun?" Şeytan:
"Şuradaki mabette Barsisa isminde bir adam var. 40 yıl­dır ibadet edip duruyor. Ne yaptıysam ona tesir edemedim. Sonunda ümidimi kestim, mağlup oldum ve gidiyo­rum" dedi.
Kocakarı, yırtık-pırtık ayakkabılarını gösterip,
"Bana yeni bir ayakkabı vaad edersen, ben senin yapa­madığını yapar, onu azdırıp yoldan çıkarırım" dedi.
Şeytan, "Peki," dedi.
Kocakarı birisinin süt emen çocuğunu çaldı, yanına da bir şişe şarapla bıçak aldı ve Barsisa'nın ibadet ettiği ma­bede gitti. Bir tarafa gizlendi.
İbadet bitince mabedin hizmetçisi, her zaman yaptığı gibi ortalığı temizledi ve anahtarı Barsisa'nın yanına bıra­kıp gitti.
Gece yarısına doğru Barsisa ibadete devam ederken ka­dın gizlendiği yerden fırlayıp anahtarı kaptı ve elinde bı­çak karşısına geçerek Barsisa'ya şöyle dedi:
"Ya şu şişedeki şarabı içersin, ya çocuğu öldürürsün ya da benimle zina edersin. Kararı sen ver. Bu üç işten birini yapmazsan, 'Bu adam beni buraya hapsetti, ırzıma geçe­cek' diye bağırmaya başlarım."
Barsisa,
"Yapma etme, bunlardan hiçbirini yapamam, Allah'tan korkarım. Benden başka bir şey iste" diye yalvarıp yakar-dıysa da kadın, söylediklerinde ısrar etti.
Barsisa çaresiz kalınca, bu üç işten şarap içmeyi diğer­lerine göre daha az günah olarak düşündü ve şarabı içti. Sarhoş olduğunu gören kadın bütün cazibesini kullanarak onu tahrik etmeye başladı. Barsisa baştan çıktı ve kadınla ilişkiye girmek istedi.
Kadın,
"Ancak çocuğu öldürürsen kendimi sana teslim ede­rim" dedi.
Barsisa, çocuğu öldürdü ve kadına saldırdı. Kadm bü­tün bunlardan sonra pencereyi açıp,
"imdat, yetişin, beni bu adamdan kurtarın!" diye feryat etmeye başladı.
Duyanlar koşup geldi ve kapıyı kırarak içeri girdiler. Kanlı bıçağı ve kanlar içinde yerde yatan çocuğu, şarap şi­şesini ve üstü başı perişan kadını gördüler. Sarhoş Barsi-sa'yı tutup suç delilleriyle hakime götürdüler. Herşey açık bir şekilde aleyhinde olduğundan ve inkara mecali olma­dığından hâkim, Barsisa'yı idama mahkum etti.
Barsisa asılacağı sırada şeytan ona görünüp,
"Bana imanını verirsen seni kurtarırım!" dedi. Artık ki­min suretinde görünmüşse Barsisa, ona uyup imanından da oldu. Şeytan istediğini elde edince,
"Ben senden uzağım!" diyerek gitti.
Kocakarıya vaad ettiği ayakkabılarını alan şeytan, onları epeyce uzun bir sopaya takarak kadına uzattı.
Kadın,
"Niçin elinle vermiyorsun?" diye sorunca, Şeytan,
"Ne olur ne olmaz, bana da bir iş edersin, senden kor­kulur" diyerek hızla oradan uzaklaştı...