Hazreti Abdullah (Radıyallahu anh) şöyle anlatıyor: Şeytan, Hazreti Peygamber’in sahabîlerinden birisiyle karşılaşmış, güreşmiş ve müslüman onu yere vurarak onun başparmağını ısırmıştır. Bunun üzerine şeytan o sahabiye

“Yakamı bırak, sana bir ayet öğreteyim. Bizden herhangi bir kimse o ayeti duyduğu zaman mutlaka kaçar” dedi. Bunun üzerine sahabi onu bıraktı. Fakat ayeti öğretmek istemedi. Tekrar sahabi onunla tutuştu ve onu yere vurdu. Onun baş parmağını ısırdı ve

“Bana o ayeti haber ver!” dedi. O, yine de ayeti öğretmekten çekindi. Sahabi onu üçüncü defa yere vurunca

“O ayet Bakara suresindeki Ayete’l-Kürsî’dir” dedi. Abdullah b. Ömer’e,

“O zat kimdir” diye sordular.

“Ömer’den başka kim olabilir” dedi. (Taberani (Ebu Vail’den)